Kent Şiiri - Yavuz Taş

kentte seni kaybettiğimden beri
yeni mahalleye taşındım
park yaptılar buluştuğumuz çınarın alanını
gökdelenlerle doldurdular kalanını
gece nefes alamıyorum örneğin
çıkıp havasından tatmakta başımı döndürmüyor
bu aptal kentte
dalga geçiyorum ellele gezenlerle
boş geliyor

birbaşımayım yine
artık sırra kadem basmış telaşım
yalnız onlar kaldı
tanıdık kokulu ergüvanlar
yaşlı çınarı kestiklerinden beri
onlarda da bir telaş

tuhaflaşmış kent
tepetaklak sersem
dipsiz vedana düştüğünden beri
afyon içimişmi desem
yoksa bilmiyorum neden
garip gittiğiden beri
gürültülü ağlıyor sanki
ince yağmurlar yagıyor örnegin
ben;
çıkarıp üstümdekileri koşmak istemiyorum
ve muştusu olmak kaldırım çiçeklerinin
boş geliyor
dalga geçiyorum aşıklarla
sen gititiğinden beri
bilmiyorlar kentte aşk yaşanmıyorki