Kenef Büzü Şiiri - Mahmut Cantekin

Onun bunun çocuğu bir acayip mahlûkat,
Yüzü domuz derisi ağzı kenef büzüdür…
Giymiş puştluk gocuğu batıyor her hakikat,
Namertlik öz gömleği kinle nefret cüzüdür…

Geninde kuduzluk var sıkar durur dişini,
Babasının ağzına yapmış ilk gün çişini,
Fitne fesattır ruhu takan takmış fişini,
Masum insan feryadı bayramı gündüzüdür…

Deccalın öz kardeşi hem de ciğer paresi,
Şeytanın baş torunu kaşar küpü karesi,
Kahramanlık taslıyor korkak lağım faresi,
Aynada tek gördüğü lanetlenmiş yüzüdür…

Nereden göçmüş gelmiş bilmem nedir uyruğu,
Bildiğim gördüğüm şey hiç durmuyor kuyruğu,
İnsanlıktan nasip yok kimden alır buyruğu,
Düşmandır bahar yaza günün kışı güzüdür…

Cantekin der; kirletir her gün cami duvarı,
Pisliktir çirkefliktir ömrünün tüm kulvarı,
Batırır gece gündüz sokak cadde bulvarı,
Dünyada edepsizlik doğrusudur düzüdür…