Kendisiyle Yüzleşebilmek Şiiri - Nasıf Acar

Sonunda,
Yüreğinin freni boşaldı.
Yokuş aşağı,
Son bir hızla iniyorum.
Andrenalin yükselişte...
Tavan yaptı tüm duygular,
İçimdeki kamyon,
Yüreğimin ,
Yumuşak dokularına tosladı.
Büyük bir hızla...
Bastırılmış,
Frenlenmiş tutkularımı,
Özlem ve ayrılıklarımı,
Kaygılarımı, incitilmişliklerimi,
Acılara gark edilmişliğimi,
Ötelenişliklerimi, örselenilmişliklerimi,
Ve sokak köpeği gibi,
terkedilmişliğimi,
Yalnızlıklarımı,
Ancak bu kadar tutabildim.
Yüreğimde,
Kendimle yüzleşerek,
Geleneksel,
Oturaklı insan kimliğimin,
Baskın gücüne karşın,
Kendimle yaptığım savaşta,
Yenildim...
Kendime baş kaldırdım.