Bumuydu yaşamak, onca insan arasında yapayalnız.
Canı yanınca naraları basan, çıkarına dokunanı yakan,
İşte ben karşındayım; korkmuyorum,
Dalkavuk, yalaka nefsinin kölesi insanlar,
Onca insan arasında ürkek savunmasız.
Beni asılan bir akşamda dönüp bakıyorum gölgeme,
Gölgesinden korkan insanlar,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
