Kendinsiz Kalmak Şiiri - Tarık Bilir

Kendinsiz Kalmak

Benim dünyam benden ibaret.
Konar göçenler bile yok,
Çoklarına göre bu bi'sefalet;
Benim kurtuluşumsa buna sebep.
Her şey burada sona erecek.
Kuşların hala uçtuğu vakit,
Ben çukurumda olacağım.
Her eve kilit vurulduğu vakit,
Ben çukurumda olacağım.
Her türlü çırpınmanın sonunda,
Ben çukurda kalacağım.
Benim dünyam benden ibaret,
Çukuruma düşen yem oluyor,
Ben de acıkıyorum elbet.
Birininse beni yemesi gerek,
Dünya ise sadece benden ibaret.
Küçük kendime not;
Senin de dünyan olacak sabret,
Karanlık çukurunda çırpınmaya devam et.
Ve unutma sakın geride kalanlar,
Çukuruna giremeyecek.
Burada özgür ve güçlüsün,
Ama her şeye karşı körsün.
Yüzeyde ise bir kafirsin;
Sen bir suç işledin,
Herkesin dışlayacağı şeylere sahipsin.
Onlara karşı geldin ama beceriksizsin
Uçurumun başında sensizsin
En iyisi çukurun diyeceğim
Ama orası da iyi değil;
Kendin orada ve kendim;
Kendinsiz kalmak ister bazen.
Bazen.

6 Şubat 2022
Tarık Bilir