Kendinle Bölüşüyorum Şiiri - Serkan Gebel

Kendinle Bölüşüyorum

Kendime uğramıyordum nicedir,korkuyorum,
Takılacak kulaklarıma yine sesin,ürperiyorum,
Kıyılarım sessiz,vurmuyor dalgalarım,küsüyorum,
Nedendir bilmem,her içime yol alışımda,düşüyorum.

Hangisine yanmalı,gece mi kara,umutlar mı,bilmiyorum,
Tutunamadığımda maviye,kahredilmeliydin,istemiyorum,
Benlik mahkum hırçın rüzgarlara,soluğumu kesemiyorum,
Nedendir bilmem,sokulunca sensizliğin koynuna,üşüyorum.

Yokluğunda anladım ki istediğim,sendeki yarımmış,alıyorum,
Gitmek istediğince git uzağa,sevdam sana değilmiş,görüyorum,
Aşkımı sıyırıp aldım bedeninden,sende kalanlarla,ilgilenmiyorum,
Nedendir bilmem,içime doluyor hüzün,seni kendinle bölüşüyorum.