Mademki yiğitler pusmuş,
İmdada yetme zamanını.
Şakıyan bülbüller susmuş,
Karganın ötme zamanı.
Kolay av değildir suna,
Yılgınlık gelmez usuna,
Yatma ölüm uykusuna,
Kefeni yırtma zamanı.
Ödetiyor her söz diyet,
Yaşamak olmuş eziyet,
Açık aramak meziyet,
Gelmiştir fitne zamanı.
Kendi yazar kendi okur,
İlmik ilmik hayat dokur,
Ne şikayet ne de şükür,
Kâr etmez bitme zamanı.
Aynı zaman aynı andır;
Kimisinin canı candır,
Kimi acı patlıcandır,
Yakındır gitme zamanı.
Sen çıkarla nefsin sına,
Gör bak; eksi, artısına,
Çık insanlık tartısına,
Kendini tartma zamanı.
Kayıt Tarihi : 5.10.2022 18:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuyan gözlerinize sağlık.
Şiirime değer katan yorumunuz için teşekkür ederim.
Gönül sesinizi beğenerek okudum ve selâmladım.
Her şey gönlünüzce olsun Sn Özcan İŞLER Üstadım
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Şen ve Esen kalınız her daim
Okuyan gözlerinize sağlık teşekkür ederim hocam.
TÜM YORUMLAR (2)