Zaman prangalara vurulmuştu
Acının gizemi karanlıklar içinde
Beyinlere oturtulmuş bir yelkovan
Eldeki kadehle tokuşurdu emeğin
Çaresizliğindir, yükündür
Kamburundur.
Ayağın sarp yollara düşerdi
Konuşmamanın,
Konuşamamanın ölçütü
Duyuramadığın çığlığındı
Karanlığın gizemi...
Katledilen doğacındı damar damar
Yayılmış acılarının bileşkesi,
Tarihin o acılardadır senin, sallanır
Kazınır dirhem dirhem.
Konuşamaman zamana kurulmuştu
Zaman prangalara vurulmuştu
Ürperirim ki
Boğuk sesin duyurmaz çileni
Acını, açlığını gidermez.
Karanlığın gölgesi yükselirdi,
Ağırdır
Vurunca da sırtından vurur
Uyan,
Uyan ki
Kendinin olman için...
(Ezgilerde Kaldı Yüreğim 1.Kitap)
Ercan CengizKayıt Tarihi : 12.12.2005 23:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Cengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/12/kendinin-olman-icin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!