Hayat, bir nehir gibi akar; bazen durulur, bazen hızla akarken, biz de içinde kayboluruz. Her akış, bizi farklı yerlere sürüklerken, kim olduğumuzu ve neyi aradığımızı sorgulamamız için bir fırsattır. Kimi zaman, kendimizi bulmak için kaybolmamız gerekir.
Kendine dönmek, içindeki sessizliğe kulak vermektir. Duyguların arasında kaybolduğunda, dışarıdaki gürültülerden uzaklaşıp, kalbinin derinliklerine inmelisin. Orada, en samimi hallerinle yüzleşir, özündeki gücü keşfedersin. Kendini sevmek, içsel bir yolculuğun başlangıcıdır; kırık dökük yanlarını kabul etmek ve onlarla barışmak gerekir.
Hayat, öğretici bir yolculuktur. Zorluklarla karşılaştığında, belki de senin için en doğru yolda olmadığını hatırlatır. Her düşüş, seni yeniden kaldırmak için bir fırsat sunar. Yüzleşmekten korkma; acı, geçici bir durumdur. Onun arkasında yatan dersler, seni güçlü kılacaktır.
İnsanlar hayatımızda birer öğretmendir. Kimi zaman bir arkadaş, kimi zaman bir ayrılık, kimi zaman da bir karşılaşma, içsel dünyamızda yeni kapılar açar. Herkes, kendi hikayesinin bir parçasıdır; onlarla paylaştıkların, senin yolculuğunu zenginleştirir. Ama en önemli olan, kendi hikayenin başrolünün sen olduğunu unutmamaktır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta