Kendini Unutmak Şiiri - Alperen Karadağ

Kendini unutmak

Beni ben yapan ne varsa herşeyi, her duyguyu unutacağım.
Seni unutmak adına kendimden vazgeçeceğim.
Gözyaşlarım, haykırışlarım, hayallerim, düşüncelerim;
Eşlik etse de gecelerime,
Sırf adını anmamak pahasına
Onlardan da vazgeçeceğim.
Sen vardın yaşamımın dört bir yanında
Duygularımın her halinde,
Üzüntümde, sevincimde, şaşkınlığımda;
Gecelerimde, günümün her anında.
Seni yaşıyordum sanki hayat namına.
Nereye baksam sendin; Herkes sana benziyordu.
Ve her davranışta seni görüyordum.
Benim bitanemde böyle yapardı.
Böyle kızar, böyle güler,
Böyle konuşur böyle giyinirdi.
Seni böylelerde, benzetmelerde yaşıyordum.
Sırf sana benziyor diye Tarih öğretmenimi
Hayranlıkla seyrediyor, dinliyordum.
Bana her gülümsemesinde seni hatırlıyor
O an ona sarılmamak için kendimi zor tutuyordum.
Benim sevgim yetmedi sana.
Yine yolun sonundayız.
Yine bitirdin aşkımızı yine kaçtın yalnızlığına.
Artık yoruldum; Mücadele etmek yok!
Şimdi al da başına çal.
O yalnızlığını, o vazgeçemediğin korkularını,
Ve benden geriye her ne kaldıysa
Hepsini; Al da başına çal!

21.03.2002