Kendini Unutmak
Kendini unutmak bu asıl demişti,
Kendinden vaz geçmek.
Alabildiğine arsız ve saldırgan,
Olabildiğine hırslı ve inkârcı
Olmadığı kadar küfürbaz ve bön.
Toprak mı çağırıyor yoksa onu,
Sonunu mu topluyor yoksa uğrun uğrun,
Tek hatırlayanı çevrili üretilmeyen.
Kötülük ruhuna kazınmış o şeytanı,
Kadın ve laneti, kusmuk ve kanı.
Kayıt Tarihi : 19.5.2024 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!