Kırmızı süzüldü içinden güllerin, kanların;
Tekeline girdi kırmızı korkunç intikamların,
dünya esiri oldu kalpsiz insanların
İyilerin dünyada pek bir mülkü kalmadı...
Uçurumun kenarında sahilik,hasbilik...
Samimilik, içtenlik gurbete düşmüş
Asırlardan beri yüreklerimize kazınan kimlik
Artık umarsız bir yabancıya dönüşmüş
Öyle bir kopmuşuz ki doğru izden,
bize karşı hep bizi kullanırlar,
Habersiz kaldığımızdan beri kendimizden
İstisnasız hepimizi kullanırlar..
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 20:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!