Kendini Örtme Şiiri - Fatma Güven

Kurşun gibi ağır;
Gecenin zifiri karanlığındaki,
Karanlığa benzer düşünceleri,
Örtme üstüne.
Görebilirsen; ipil ipil şavkır
Gün ışığının renkleri.
Usunda çağıldar;
Akan ırmağın suları gibi düşünceler.
Uzaklardan; kır çiçeklerinin,
Denizin tuzunun,
Kokusunu duyarsın.
Kuşların şen cıvıltılarını;
Kartalın kanat süzüşündeki ihtişamı,
Dalgaların sahile kavuşmadaki telaşını,
Duyumsarsın yüreğinde.
İnsanların arasına karışıp ;
Dinle; telaşlı,sevinçli,kederli,
Öfkeli,hüzünlü seslerini.
Yürek gözünle gördüğün;
Duyumsadığın an,
Kendin de koca bir evren olursun.
Örtme kendini.