Kendini Ne Zannettin Şiiri - Cevat Ezilmez

Zehir gibi dilini, odun gibi belini
Ağarmaya başlamış saçının her telini

Severek el uzattım, itiverdin elimi
Kendini ne zannettin, melek yoksa peri mi ?

Bu dünyanın senmisin en güzeli, şirini?
Ara belki bulursun, benim gibi birini.

Dünya’da varsın ama, ölümüsün, diri mi ?
Benimle çok küçüksün, bensiz yoksa iri mi ?

Sana şükran borçluyum, hatırlattın yerimi,
Bir ölüye boşuna akıtmışım terimi.