Hayırsıza açlık gerek, doyarsa eğer
Doyanı da, doyuranı da kendi sanır
Kartalda ve baykuşta görmez değer
Kendini göğe hâkim anka kuş, sanır
Ez kaza garibe vere yavan bir lokma
Gırla gider her mecliste başa kakma
Sakın ondan ateş alıp sigaranı yakma
Kendisini ahmer de değil güneş sanır
Alçağı görsen de ondan yana bakma
Yediğin kemikten ondan yana atma
Tuvaleti beklerken görsen de takma
Kendini tuvaletçiler başı ıbrıkçı sanır
Kazara muhanetin evine biri uğrasa
Ola ki pilav ile turşu sofrası kurulsa
Karanlığı parasız mum ile kovdursa
Kâşaneler sahibi melik oldum sanır
Alçak söylese lafı güzafı kulak asma
Söylersen cemaate va’zı ona bakma
Düşsen çamura himmetiyle kalkma
Kendini âlemin hamisi, hatibi sanır
Alçak toprağa bir çekirdeği ekerse
Tüccar zanneder pazardan geçerse
Bir konuda bir kuruşa gücü yeterse
Kendini çok büyük bir payede sanır
Yarabbi yolumu alçaklara uğratma
Muhannete muhtaç edip dığratma
Hatibi’yi de senin yolundan şaşırtma
Nefsim kendini âlemden ilerde sanır
23.09.2013
Mehmet Karagöz HatibiKayıt Tarihi : 3.11.2013 13:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!