Kendini ne sandın divane gönlüm

Kendini ne sandın divane gönlüm
Uçuyorsan bari konmasını bil
Sen beni yakmasan açıktır alnım
Acıyorsan bari, yanmasını bil

Dertlerim çok benim bir de sen açma
Haline şaşarım, bu tutum saçma
Ateşler içinde bırakıp kaçma
Kaçıyorsan bari dönmesini bil

Senden başka yok mu gönül erleri?
Gönül gözü körmüş yokmuş ferleri
Kanatlanıp bazen yüksek yerleri
Seçiyorsan bari inmesini bil

Ne edeyim gönül senin fendinden
Taşkınlık gösterip çıktın bendinden
Yanıp tutuşarak böyle kendinden
Geçiyorsan bari sönmesini bil

Mikdatî der gönlün çoktur teksiri
O kendi yolunda gider ekseri
Bir kadeh içinde sevgi iksiri
İçiyorsan bari kanmasını bil