Soluduğum sensin Abant çiçekleri gibi,
Karadeniz ‘e ulaşan Yeşilırmak gibi sevdiğim sen,
Övdüğüm sensin uzun boylu, Kızılırmak ‘larca,
Bir yanın çiçek mahşeri Ağrı Dağı,
Bir yanın Ilgaz,
Bir yanın
Istranca.
Nefretin Nemrud Dağı gibi amansız,
Pasinler Ovası kadar düzgün elin-ayağın,
Saçların özenle biçilmiş Polatlı başağı,
Çukurova gibi pamuk pamuksun biryerlerde,
Fırat vadisi gibi kayalık,
Ben; senin o kararsız ellerinde
Sudan çıkmış
Balık.
Bir körpe sabahta Marmara ‘ya bakıp seni gördüm,
Ege ‘de balık pullarındaydın ışıl ışıl,
Erzurum ‘da Çifte Minareler,
Sivas ‘ta Gökmedrese olmuştun nakış nakış,
Güneşine sığındım çinilerden yansıyan,
Konya ‘da içimi burkan bir ney olmuştun;
Ağlayan.
Bir yerde hiçbir şey değil, bir yerde her şey gibisin,
Neye baksam; osun ve o değilsin,
Sen bir ışık oyunusun, bir düşsün, bir hayalsin,
Uzat ellerini ellerime,
Kendini kendin anlat gönlüme,
Öğrensin.
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >27-28/100)
Kayıt Tarihi : 5.5.2005 21:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/05/kendini-kendin-anlat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!