Kendini Kandırma Gönül

Sevildim deyip sakın, beni kandırma gönül
Sevdalarda nisyan var, sevdalarda isyan var
Başını eyip takın, dosttu yandırma gönül
Güz gülüne  kıyan var, feryadıma beyan  var

Bülbülümüm ötüşü, figanların şayanı
Baykuşumun duruşu,sarayların şiyanı
Kamil yanın da da cahil, edepsiz huy ziyanı
Mürşit eşref alemde,hüsranımı  duyan var

Öyle eser ki sevdam, harmanımda savrulur
Yakarım için için, korlarımda kavrulur
Gülşenimde güllerim büklüm büklüm kıvrılır
Baharlardan sürüldüm yazlarıma ziyan var

Zaman öyle zamandır, aşkka kabil dilmi yok
Şiir öyle şiirdir ki, çalınacak telmi yok
Toprak öyle toprak ki, uzanmayan belmi  yok
Sanmaki haberdarsız,var olanı sayan var

Köşesindeki terzi, dikermi yırtıkları
Ben topladım dökülen, küflenmiş artıkları
Bu müfteza canımdam, alıpda sattıkları
Gönül bahçeme ekip, topragıma koyan var