Kendini Kandırıyorsun
Boşuna umut baglama
dönüşü mümkün değil,
ona sevgin öyle çok olsada,
Bitti dönüşü mümkün değil.
kaç yıl geçtisede aradan,
Şahid olsada yaradan,
sen sevgilim değilsin artık,
yaşadıgımız herşey yalan.
Sen çoktan unuttun beni,
Ellere gidip avuttun nefsini,
Cesaret edebilseydin,
Bir daha kandırmazdın kendini.
Senden uzaklaşsamda,
Yaptıklarını unutamam,
Tüm bu saçmalıklarla,
Kendini kandırıyorsun.
Bir gün dönsemde sana,
Mutlu olamayız biliiyorsun,
Sakın geç kalma,
Gerçekleri gör gel kendine,
Ölüm var biliyorsun.
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 16:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşkı Kerbela](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/21/kendini-kandiriyorsun-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!