Kendini hıyar gibi hissetmek...

Kendinle dalga geçemiyorsan yanlış yerdesin!

.

Sertleşme ||

Ve ben ellerimi sokuyorum / en sevdiğime
İhanet olmasın diye gidiyorum / bütün leşlere
Tırmanmadan / düşürmeden sırttaki taşı
Çıkarmıyorum körlerin gözlerini / onlar şaşı

Geliş gidişleri ||

Sizi sevebilirdim / bu kadar zayıf olmasanız
Bir elma ağacını / söküp yerinden atmasanız
Meyve umut ağaç yelkenliyken / denizde
Keşke / denizime taş atmasaydınız

Neden yapıyorumları sorgulama ||

Hakkınız mı var / gölgemin serinliğinde
Canımdan koparıp / okuturken size
Neyi sordunuz / neyi anladınız
Güzel metinlerle / kendinizi tanrı yaptınız

Gecikme sıkıntısı ||

Öldüğünüz yerde / tanrılaşmak ayıbınız
Ayıplaşmak tanrılığınız / derin kazın yerimizi
Şiiri de insana benzetip / içine egonuzu kattınız
Öpün ellerimizi / gömerken şair ve şiiri

Sus yolundan geri dönüş ||

Şiirimi yaraladınız / adağımız vardı
Uzatın alnınızı / sürelim kanınızı

Dışa boşalma ||

Demiştim bir mektubumda,
Seni ilk dava arkadaşların seni sevenler vurur diye.
Amaçsız ve gayesizliğin en yılgın en ölü hali gibi
çöküyorlar üstüne ve halen “ben” demekten geri durmuyorlar
Sen de biliyorsun ki şiir “bizdir”.

Hayal kuruyorum.
Uzun zamandır bir serinlik düşlüyordum. Her gece
Ellerimi şaraba bağladığım yerde. Şerefe üstat, şiire.
Senden sonra şairde kalmayacak memlekette.

Ani çöküş ||

Bitti dik durma sebebim
Kendime döneyim
tuz istemek
sade iyi giderim
hem uykuda getiririm

23 07 2005

.