Kendini eğiten ruh Şiiri - İsmail Bay

Hazırlanmış afetler
Doruklarda mevzilendi
Perişandı dünya hali
Hiç utanmaz mı insan

Harabeye döndü her yanım
Hayaller, dilekler ve dualar
İlk nefesten cenk meydanında
Başladı kahbelikle mücadelem

Eksik olmadı hiç bir taraftan
Terk edilişler, aldatmalar
Kokusunu tanıdığım ihanetler
Bile bana saygı duydu, görünce

Namerde bilirdi cellat
Boyun bükmeyeceğimi
Pranga vursalar adalete
Sessiz kalmayacağımı

Ruhun bu bedendeki
Savaşçısı oldum cihanda
Korkmadım hiç bir zaman
Hakka giden yolda

Haramiler çevirse etrafı
Onu da hak göndermiştir
Şehadet nasipse bana
Onu da hak göndermiştir.

Yalnız kurt misali dağlarda
Yalnizliga hükümdar oldum
Hasret çektiğim sevdanın
Yokluğuna aşık oldum.

Dar sokakların arasında
Kimine yol kimine yoldaş
Kararmış diyarlarda da
Kimine ışık kimine ses oldum

Kaç zincir kopardım ömürden
Sarmış tüm bedenimi
Öyle bağlanmış ki ruhuma
Kestiğim de içim vahşet yeri