Göz görür, el duyar, ağızsa içer,
Suyu inkar, kendi kendin inkardır.
Bir çağı kapatır, bir çağı açar,
'Soy'u inkar, kendi kendin inkardır.
Para kimde, iman kimde bilinmez.
Her dalda bulunan meyve yenilmez.
Herkes iyi, herkes kötü denilmez.
'Huy'u inkar, kendi kendin inkardır.
O vijdan düşünür, o kesesini.
O işini bekler, o cilvesini.
'Ben almam, cep burda' felsefesini,
'Ye'yi inkar,kendi kendin inkardır.
Mazlumun hep taş değiyor dişine.
Mazlumun elinden sandık içine,
Mazlumun ağzından dağın ucuna,
'Oy'u inkar kendi kendin inkardır.
Yeleni öğrendi Hanya, Konya'yı.
Ayırmalı artık güneşle, ayı.
Geceleri aydınlatır dünyayı.
'Ay'ı inkar, kendi kendin inkardır.
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 13:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Yelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/03/kendini-dusun-kupeler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!