Kendini Doğuran Kız

"Ben içimdeki savaşı dindirebilmek için
şeytanıma barış adını verdim."

Bir sokak lambası ışığında
sararırken bileklerimiz,
Pencerende anılar birikir,
acılarımız diner,
unutulur gerçekler,
ve tüm ölümler
dünde kalır.
Sahtekar gölgeler sokak başında bekler.
Yalnızlığa kadar eşlik edecekler.
Ama o zaman gelene kadar
Bir iki paket sigarayı rahat bitirecekler.

Önce,
Her şeye inat edercesine
Bir kız çocuğu kendini doğurur bu evrene.
Gecenin her dakikasında
fısıltıyla adı sayıklanır.
Amacı yıldızları tekrar düzenlemektir.

Sonra,
Her şeye biat edercesine
Bir piyano kendini çalmaya başlar.
Dans eder hayallerimiz.
Farkettirmeden
Bir gülüş çalarım senden.
Sahibi kadar narin.
Diğer her ses boğulur yankısında.

Önce,
Piyano kendini tüketir ve susar.
Anlarız ki vakit tamam.
Küçük kız son yıldızı da gerektiği gibi
yerine koyar.
Ve olması gerektiği gibi
ölür.
Ve olması gerektiği gibi
ölümü dünde kalır.

Sonra
Gölgelerle yalnızlığa giderken ben
Gülüşün kayıp.
Farkedersin ki artık kanımla karışıktır gülüşün.
İşte her şey bu yüzdendir.

"En gaddar kurbandır geçmiş.
Ve en masum katildir şimdi,
geleceğin yalanlarına inanan.
Biraz cesareti olsaydı geleceğin
Kendi elleriyle boğazlardı geçmişi
Peki öyle olsaydı şimdi ne olacak?

Kendini doğuran kız düzenlerken yıldızları.