insan yalnız doğar, yalnız düşünür,
yalnız sıkıntı çeker, yalnız ölür.
zamanla yalnız kalmak, kendini bulmak,
nefesin sayısında kaybolmak.
duygulara hükmetmek,
bir tespih gibi devretmek,
bir köşede sessizce zikretmek!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
kısa ama anlam dolu bu harika yaşama dair bu güzelim şiirinizi yazan kalemi kutluyorum eline sağlık üstad saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta