insan yalnız doğar, yalnız düşünür,
yalnız sıkıntı çeker, yalnız ölür.
zamanla yalnız kalmak, kendini bulmak,
nefesin sayısında kaybolmak.
duygulara hükmetmek,
bir tespih gibi devretmek,
bir köşede sessizce zikretmek!
halk içinde Hak'la beraber yürümek,
damla damla erimek!
Kayıt Tarihi : 3.12.2010 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (11)