-Ayrılığa attığın im/zanın ,da’ğladığı ben kentindeyim.Eşruhumla, eşmeyen ruhun arasında sırra kademlerim büyür. Lal olmuş gönlün diline cümle oluyorum.
Şimdi alfa’beni’ g’amadan çıkaran kimyacının künyesindesin.Peryodik cetvelinde altın elementi olarak aşkımı tümlüyordun.Gidişin gümüş gibi işlendi içimde…
-Dedim ya hep elem’entin beni.
-Şimdi senli benli bütün cümleleri öldüren seri katil değilim. Serpeşkerim, can periyim aşka .
Tümcelerimin “gözü kör sözcükleri “ de seni görüyor. D/ilim seni tanıyor. Aşk ilim seni arıyor.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta