Kendini Bulan Aşk Bilgesi

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Kendini Bulan Aşk Bilgesi

-Ayrılığa attığın im/zanın ,da’ğladığı ben kentindeyim.Eşruhumla, eşmeyen ruhun arasında sırra kademlerim büyür. Lal olmuş gönlün diline cümle oluyorum.
Şimdi alfa’beni’ g’amadan çıkaran kimyacının künyesindesin.Peryodik cetvelinde altın elementi olarak aşkımı tümlüyordun.Gidişin gümüş gibi işlendi içimde…
-Dedim ya hep elem’entin beni.

-Şimdi senli benli bütün cümleleri öldüren seri katil değilim. Serpeşkerim, can periyim aşka .

Tümcelerimin “gözü kör sözcükleri “ de seni görüyor. D/ilim seni tanıyor. Aşk ilim seni arıyor.
Atıflarımın k(c) an akışında kendimi eksiz sözcüklerin sözlüğüne atıyorum. Lügatime sığmıyor bende kalışın,aşka tanımsız edişin. Lügatimde sensizliğe yer yok sevgili.

-Keşkelerimin k/ayığında kendim olmaya müneccimim. Kendimi bulduğum gün, senli bir aşk bilgesi olacağım. Kendini bilmenin ilmi şifrelerindeyim.
Harflerimin b/oyası ileniyor yarama. I/liman bir hünerin seyrindeyim. Sen batımı huzuruma değiyor her gece gün/eşimden sonra gün değişimlerine.
-Uçsuz bucaksız kaybın kedersiz ummanıyım. Sol yanımda muammaların aşka mama.
-Ben y /ama’yım .Sen görmesen de.

Yıpranmış bir aşkın yıpratılma payından sensizlikten emekli olmak istiyorum. Senli bir ömrün bedelinde yaşamak istiyorum. N/akillerim sana doğru.

-Yeniden gelmelere merhaba. Gidişin beni ehil kıldı. Gayrı yüreğimin kitabından sehl-i münteniler rahat okunur.

-Kendime giden yeni yeni İstanbul Boğazı kadar yeni ve istendik sana karşı.
Suyun sen saatine doğru aktığı aşk akıntılarındayım. Karabahtım deniz olmuş.
Talihimin takviminden bir bir yapraklar dökülüyor yarama. İstanbul kanıyor, İstanbul’da iki boğaz bizi temsil ediyor. Biri ben, biri sen, köprüler de gitmeler ve gelmeler için.
Bu aşkın üçüncü köprüsü aşkımız olmuşsa ben bu köprüden ücretsiz geçerim yar.

Her günüme 'belkiydin'. Her sözüme ekliydin.Kalmıştın muştularımda.'Keşke'lerimin
Hecesinde ah ettiklerim cümle cümle ağlıyor bende. Hangi yazgının fonetiğinde sessizliğinin algısı içime kadar derlenir bilemiyorum.

Şimdi imkansızlığı üst üste yığıp çaresiz bekleyişlerin gün aşırısında aşırılıklarımı derliyorum ali cenap özlemlerle.
Gelebileceğin en müşfik günün cümlesinde susup sulara su olmak niyetindeyim.
-Bitiklerimin resim sergisini düzenleyen kabarcıkların sesiyle aynıdır sesim.
Sayısı artan günahların gün /ahlarında harcanmış günlerini durulayıp yıkanmak istiyorum
Bahtının denizinde. Islanmak istiyorum gelemediğin, göremediğim her gününe.

Hayrettin Taylan
Kayıt Tarihi : 27.4.2011 20:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hayrettin Taylan