Kendini Bulamayan Adam

Aramadığım yer kalmadı
Bulamıyorum kendimi
Dünya gözlerimi...
Nereye koydum?
Hayata dair endişelerimi...
Yokum ben, çıldıracağım
Hani şimdi gerilmiş bir yayda
Okmuşum da
Az sonra hepten yokmuşum gibi
Dedi adam...

Oysa adamakıllı bir adamdım
Ben yahu...
Aklım gitti fikrim kaldı
Onu da geceler aldı...
Acep adamlığım en son nerede kaldı?
Kimsenin de işine yaramaz ki...
İnsaniyet namına
Bir gören, bulan varsa hani...
Diye söylendi çaresizlik içinde...
Bakındı son kez etrafına
Yalvaran gözlerle fakat nafile...
...
Oynamıyorum işte yokum
Dedi adam ümitleri kesilince
Ve toplayıp misketlerini
Çekip giden bir çocuk misali
Uzaklaştı, inat etti...
Bir daha hiç aramadı kendini...
Uzaklaştıkça kendinden
Ve tabi ki hiç bulamadı dengini...