Boşuna telaşa verme dünyanı.
Kendini bilmeyen seni ne bilsin.
Asaletin belirlemez künyeni.
Kendini bilmeyen seni ne bilsin.
Ulu ağaçların gölgesi yerde.
Gören gözlerine indirme perde.
Ağrısız başını düşürme derde.
Kendini bilmeyen seni ne bilsin.
Kalkıp oturduğun olmalı dengin.
Öngörünü yokla ederek cengin.
Yaşamın motifi, farklı her rengin.
Kendini bilmeyen seni ne bilsin.
Sığırtmaç hoşgörü kamil insanda.
Düşünce kaynağı değil lisanda.
Sevgiyi barındır gönül kesende.
Kendini bilmeyen seni ne bilsin.
Hüseyin SIĞIRTMAÇ
Antalya 02 Aralık 2023
Kayıt Tarihi : 2.12.2023 04:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!