Kendini bilmek Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ben severim bu canı yaratanı
sen seversin babanı atanı
kendini bilmekten başla istersen

ne anlarsın şevkatten merhametten
sevgiden sevmekten ne anlarsın sen

ben ki kuşu böceği kelebeği
bildim ki onlarda gördüm gerçeği
seyredip gördüm görüp te utandım

gözyaşımda can çekişen çiçeği
kendini bilmekten başla istersen

aslını hiç inkâr etme dedikse
gözünü açmaz mı bunca hadise
ya bir gün hayatın nihayetlense

kendini tanımakla başla iste sen
anlarsın o gün sevgiden sevmekten
anlarsın da şevkatten merhametten

kendini bilmekten başla istersen
öğrenirsin sevmeyi de dilersen

sen de bir el tut hadi bir baş okşa
illaki geçim için bir kaç akçe
alma ha sofradan payından çokça

karnın doyar gözün doymuş oldukça
bu bayrak bu gökte dalgalandıkça
bir yol vatan de sev sevmek istersen

benki kuşu böceği kelebeği
benki beşikte uyuyan bebeği
ben severim bu canı yaratanı

seyredip gördüm gördüm de utandım
yananlardan da daha çok ben yandım
ben severim canları yaratanı

elbette sev say sen de sen atanı
görmemezlikten gel atıp tutanı
her gidiş bilki bin Nuhun tufanı

ser bir seccade gönlüne namaz kıl
kendini bil tanımak için velhasıl

sevmeye devam et verme fasıla
sen sen ol hayınlık etme bir kula