Elini neye
Kime uzatsa kırılanlar
Ya da kuru bir yaprak gibi
Oradan oraya savrulanlar
Her bir kırılmadan sonra
Toprağın rahmine
Bir tohum gibi batmayı öğrenir
Ve günü geldiğinde
Bir orman gibi
Her şartta ve her yerden
Fışkırmayı öğrenir.
Bunun için biraz ışık
Biraz su alsın yeter
Dünyanın ışığı sevgi
Su'yu Aşk ise eğer
Ona bir tek kendini bilmek yeter!..
Özlem SabaKayıt Tarihi : 13.6.2022 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!