Güzel geliyor nefsimize, bu fani dünyanın albenisi,
Görünmüyor, dibinde gizlenen türlü türlü zehiri,
Delinmiş su alıyor, sinsice bu çileli hayat gemisi,
Hazana dönecek, rengareng ömür bahçesi.
Düşündükçe, mezara bırakıldıktan sonraki halimi,
Karşılayamaz hiç bir sevdiğim, oradaki talebimi,
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta