Düşün –ce düşünür insan
Yargılar kendini uzun uzun
Savunmasız, riyasız, yalansız
Yaşam yolundaki ihlalleri
Gelir aklına bir bir
Kan çekilir damarlarından, büzülür
Gerçek kimliğinden korkar, ürperir
Kabullenmez kendini nefret eder
Maske takar benliğine
Maskeli görmeye başlar her şeyi, herkesi
İşte o an;
Şikayetler başlar mutsuzluktan yana
Suçlamalar başlar hayattan, felekten, kaderden
Sevgisiz, saygısız, güvensiz kişiliğe bürünür, bilmeden
Demirsiz, çimentosuz temele dayalı binaya benzer
Savrulur her rüzgara,her söze
Eğilir çıkarlara, menfaatlere, nesneye
İçindeki savaşla dışarıya barış nutukları
İçindeki nefretle dışarıya sevgi mesajları
Kendini red eden, başkasını nasıl kabullenir ki
Olduğu gibi sevmeli, saygı duymalı, güvenmeli
İnsan kendini kabullenmeyi öğrenmeli
Aynaya baktığında gülümsemeli
Tanışmalı mutluluğuyla
Zira hayat paylaşacak kadar güzel
Düşüne sahip çıkana, düşüne bilene
Kendini bilene ve kabullenene
14.08.2008
Kayıt Tarihi : 18.9.2008 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Akyapı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/18/kendini-bilene-ve-kabullenene.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!