Hatır gönül vardı saymaz olmuşuz
Neme lazım deyip deyip durmuşuz
Yalnızlığı görüp hayıflanmışız
Dostun kapısında selamlaşmadan
Boşverdiğin dostlar bir bir yok oldu
Herkesi kaçtı gitti gönlün ne buldu
Deli deli estin her çiçek soldu
Viran ettin gönlün dosta doymadan
Selamı sabahı unutur oldun
Sorumsuz yaşadın acep ne buldun
Yanlış nerde diye kime ne sordun
Pişmanlık kar etmez derler sonradan
Hani derler elden gelen el olur
Gönül yapmak için tatlı dil olur
Dost yığanlar sevgi pınar göl olur
İşte onlar yaşar gider doymadan
Hayat penceresi her şey gösterir
Dost edinen gönüllerde paslanır
Dostsuz kalan dağa taşa yaslanır
Dağdan aşan yolu anlayamadan
Kayıt Tarihi : 8.6.2016 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)