Kendini Beğenen Adama Şiiri - Yılmaz Hüsrev

Adamsın ya! Beğenmişsin kendini.
Bıyıkların pala, kolların güçlü
Bir şey sanmışsın sen kendi kendini
Sen haklısın ve bütün dünya suçlu

Paran var, pulun var, karında güzel
Her şeyin mükemmel, her şeyin özel
Tutturmuşsun ince uzun bir gazel
Astığın astıktır, kestiğin kestik
Makamın da yüce, sırtında yastık

Adamsın boynunda güzel kravat
Yatağın kuş tüyü hayatın rahat
Dizmişsin evleri her yerde kat kat
Altında araban, altında yatın
Yanında istepne güzel bir hatun

Adamsın ya! Her şeyi sen bilirsin
İstersen yazarsın, ister silersin
Dolaşır dünyayı el el gezersin
Cebinde dolarlar, rengarenk marklar
Senindir tüm dünya, senindir tüm haklar

Adamsın ya! Adam nedir bilmeden
Baba oldun hiç gerdeğe girmeden
Açlık nedir? Sefalet ne görmeden
Yaşadın dünyayı, yaşadın rahat
Sende değil, bu düzen de kabahat

Süslüsün! Malın var, mülkünde kefil
Sizlerin yüzünden insanlık sefil
Sizlere benzerse bu yeni nesil
Sonumuz karanlık, sonumuz dipsiz
Gelmedi dünyaya sen gibi ipsiz

Adamsın ya! Kural mural bilmezsin
Altında jaguar hızlı gidersin
Bir o yola bir bu yola geçersin
Senindir tüm yollar, sen bir kralsın
Bu alemde inan, bir tek sen varsın

Adamsın ya! Ana baba bilmezsin
Düşmüşü, fakiri asla sevmezsin
Eller cüce, en büyük olan sensin
Sen ağasın, sen paşasın, babasın

Adamsın ya! Adam gibi adamsın
Gibisini bırak
Adamlık kalsın…