Kendini Arayan Akrostiş
Çok zaman geçti, geride kalan tufan. Orada,
şehrin ayaklarında. Kış’ın beyaz örtüsünde üşüyen.
İsimsiz sokaklar kadar
Yalnız. İki çocuk olsak.
Sanabakan güllerinin önünde.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta