Kendini Arayan Akrostiş
Çok zaman geçti, geride kalan tufan. Orada,
şehrin ayaklarında. Kış’ın beyaz örtüsünde üşüyen.
İsimsiz sokaklar kadar
Yalnız. İki çocuk olsak.
Sanabakan güllerinin önünde.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
