gece olunca kendini arayan bir adam tanıyorum
o gider bir başkası gelircesine yiter bu inanılmaz adam
ayak sesleri gelir ağlaşmalar olur gülüşmeler olur
sıfırın altında 40 ta donmuş toprak parçası gibi
hissetmez duymaz görmez bu adam
mevsimleri sayar bir iki üç dört gelişigüzel
sırası yok düzeni yok olması da gerekmiyormuş
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta