Adam hışımla şehrin bulvarlarını adımladı
Etrafına bakındı
Bir türlü kendini bulamadı.
Adam kendini aradıkça sinirlendi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"ANDOLSUN Kİ, BİZ İNSANI EN GÜZEL BİR ŞEKİLDE (KABİLİYETTE) YARATTIK. SONRA DA ONU ESFEL-İ SAFİLİNE (CEHENNEM ÇUKURLARININ EN DERİNİNE) ATTIK. BUNDAN, İMAN EDİP SALİH AMEL İŞLEYENLERİ MUAF KILDIK Kİ, BUNLAR İÇİN SONU GELMEZ MÜKAFATLAR VARDIR." -Tin suresi-
Hayırlı sınavlar İbrahim bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta