Kendini Anlatmak Sonsuza Sığmıyor Şiiri ...

Sevgili genç gönül dostu kardeşim,
mısralara mı genç yaşına mı yorum yazayım.
işte,burda kararsız kalıyorum, çünkü kendimi değil
seni kısa zamana anlatmak ,sığdırmak istiyorum.
İnan ki anlatmakta çok zorlanıyorum.
Kısacası satırlara sığdıramıyorum.
Kendin küçük ama kocaman bir yüreğin var,
bu yürek sığmıyor....
Yüreği yaralamaya,budamaya hiç de niyetli değilim.
seni yüreğinle başbaşa bırakıyorum.
Olaki kendin yazar,kendin sığdırırsın mısralara
Yüreğine sağlık,öpüyorum.
...
Tebrikler ,kutluyorum.

Kendini anlatmak sonsuza sığmıyor

sığmalı mı?

Ya kendini yaşamak? Bir sonsuza açılır mı?

Bir de öğrenmeyi yaşamak... Yaşam için yeterli hareketlilik olabilir mi?

kendine kalan bir ömür neye yarar usta?

Bu şiiri beyen-eme-dim diye zorlandırdın beni Tibet... Hayrola canım? Hüzün ve Keder de işlenmeli elbette... O her gün herkesin ökçesinde, her şeyin tabanında zaten...Ama güzel bir huzur dolu mutluluk Şairimle olsun! Hep ve her zaman! Bunu tüm içtenliğim ve hatta duâmla diliyorum... Şiir bekliyoruuuuum! Şiir istiyoooruummm!
Seni seviyorum Tibet Avcı. Genç Şair. Gençliğin güzelliklerisiniz tüm gençler, zamana inat....

kendini anlatmak sonsuza sığmıyor
biryere sığamamakta benim canımı sıkıyor
dedim ya kendimi hayata kapattım
aramıyorum,uğraşmıyorum,sınırları zorlamıyorum
kapıyı bile çalmıyorum aslında

‘’en durgun koya giren bir gemi gibi,
-uzun yolculuklardan, güvensiz denizlerden yorgun düşmüş,
karaya yaslanıyor şimdi.
Böyle bir gemi kıyıya nasıl yaklaşırsa,
Kıyıya nasıl yanaşırsa
-öyle ki artık örümceğin biri bu gemiden karaya bir ağ çekse yeter
Daha sağlam halatlar istemez.’’
...................(.böyle buyurdu zerdüş’ten)

Böyle mi olmak gerekir.? Bir tebessüm için en ince örülmüş bir ağın bile çekebilecek durumda yılgın ve bıkmış bir durumda yaşamak..

dayananamam inanın
bu ömrün bende kalmasına
neye yarar ki ömür sunacak biri olmayınca
on para değerim yokmu ki
felek tüccarında?
kendine kalan bir ömür neye yarar usta?

‘’ey mutluluk...! ey mutluluk.! Şakımak mı istiyorsun ey gönlüm..
-mutluluk için..
-ne kadar az şey gerekir mutluluk için.!
En küçükten, en yumuşak, en yeğni şeyden,
Bir kertenkelenin hışırtısından, bir soluktan
Bir esintiden, bir anlık bakıştan..
Azdan doğar en iyi mutluluk.’’
.......... (böyle buyurdu zerdüş’ten)

Güneş her gün doğuyor, hiç bir şeye aldırmadan, her gün hergün ve hep aynı yerden hiç usanmadan.
Ve bilimelisin biz ona muhtacız.
Ve yine bilmelisin ki sevgisiz, aşksız bir ömür yaşanmaz.
Ve karşılıksız da sevilir, kendin için, sevgiyi tüm hücrelerinde hissetmek için..
Hayata gülümseyerek bakabilmek için..

Biliyorum ki genç dostum Tibet, bir gün uyandığında güneşi hücrelerinde hissedeceksin..yüreğin ısınacak, gözlerine aydınlığı vuracak..

Sonsuz mutluluklar şairle olsun. Sevgilerimle.