Kendini anladığın zaman

bırak be küçüğüm,
göstediğin yolda yaşamı,
ama tüm yaşamı harmanladım be gülüm.

Şimdi nakş etmek ile meşkulum.
Renklerin uyumu veya uyumsuzluğu,
aşkın, sevdanın tatlısı ve acısı ile meşkulüm,
nedenleri niçinleri ile meşkulum.

Daha başındasın be gülüm, buraya varınca,
varmışım işte aynı yerdeyiz demen sadece görünen,
anlarsın yaşamın nasıl renkliliğini yitirdiğini.
Yiten renkliliğin içinde kalan son renk parçaları ile meşkul olmak,
Geçmiş sevdaları yeniden tozlu raflardan indirip parlatmak,
Yaşanan heyacanları çekip almak tozlu çekmecelerden,
Yenisi olabilir belki diye kendini yeniden heyecanlandırmak.

Bırak be küçüğüm, anlat anlat diyorsun ya,
anlatamam sana, anlatamıyorum da, anlamak da zor.
Bir gün mutlaka beni anlayacaksın, kendini anladığın zaman.
11072016hikmetferidundemir