Kendini Affetmek Şiiri - Erdoğan Tuğsuz

Düşümde Tanrı ile konuştum.
'Demek benimle görüşmek istiyorsun? ' diye sordu Tanrı
'Eğer zamanın varsa.' dedim.

Gülümsedi,
'Benim zamanım sonsuzluktur.' dedi.
'Ne sormak istiyorsun bana? '
'İnsanoğlunun seni en çok şaşırtan davranışlarını.'

Tanrı şöyle cevapladı sorumu:
'Çocukluktan sıkılırlar, büyümek için acele ederler
ve sonra çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını kaybederler
ve sağlıklarını geri kazanmak için para verirler.
Gelecekten endişe ederken bugünü unuturlar,
böylece ne bugünde ne gelecekte yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar, hiç yaşamamış gibi ölürler.'

Bir süre sessizce oturduk, sonra tekrar sordum:
'Bize vermek istediğin hayat dersleri var mı? '

Tanrı bir gülümseme ile yanıtladı sorumu:

'Kimseye kendinizi sevdiremezsiniz,
yapabileceğiniz kendinizi yalnızca sevilmeye bırakmak.'

'Kendinizi başkalarıyla kıyaslamayın.'

'Zengin bir insan hayatta en çok şeye sahip olan değildir,
en az şeye ihtiyacı olandır.'

'Sevdiğiniz insanları bir kaç saniyede yaralayabilirsiniz,
ama yaralarını iyileştirmek yıllar alır.

'Affetmeyi, affederek öğrenirsiniz.'

'Sizi çok seven insanlar vardır, ama duygularını nasıl
ifade edeceklerini bilemeyebilirler.'

'İki kişi aynı şeye bakabilir ama farklı şeyler görebilir.'

'Bazen başkaları tarafından affedilmek yetmez,
siz kendiniz de kendinizi affetmelisiniz.'