Yorulduğun yerde kendine yaslan,
Taşı da sen, tuğlası da sen.
Hayat dediğin ince bir yoldur,
Düzü de sen, yokuşu da sen.
Kimse bilmez derdini senin kadar,
Her yara kendince manasını katar.
Düştüğün yerden kalkmak zordur elbet,
Ama kim tutarsa elinden menfaatini katar .
Yük ağır olsa da bırakma sakın,
Sabırla dokunur umuta yarın.
Duvarları örmek zor olsa bile,
Her tuğlayı yerine koyan yine senin aklın.
Kayıt Tarihi : 3.11.2024 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!