Bir insanı yediği tek bir yumruk yere seremez
Zaman uzayında geçenler bir daha geri dönemez.
Etrafı kalabalık olduğunda yalnızlığını göremez
Yaklaşmak için kendine herkesi de hemen silemez
Kendine kulak verdiğinde içinin sesi öyle hemen gelmez
Gerçekten geldiğinde ise o ateş üfleyerek sönmez.
Işık kaynağının gölgesi onun önüne düşmez.
Bu yüzden içindeki yangını dışındakiler görmez.
Kayıt Tarihi : 20.7.2022 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın kendini görmek için en iyi baktığı açı daima tek poz verdiği açıdır. Yanındaki her kim olursa olsun istediği hiç bir zaman kendisi dışında biri değildir. İnsan bireydir. Bireyin bir fazlası bile ise birey için sadece bir araçtır. Bu yüzden varlığını bilinçli olarak devam ettirmenin yolu kendinle sık sık yüzleşebilme cesaretindedir. Bunun bedeli birilerini yolda bırakmak da olsa bu olmalı bazen. Çünkü maalesef insanın kendi içine doğru giden yol, iki kişi için fazla dar, bir kişi için ise fazla ürkütücüdür.
Eski dostları da bir çırpıda silmek mümkündür ve biz bunun da bir çok örneğini görmüş ve yaşamış bir insanız.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)