Senin bir yanın bir yanından daima uzak kalacaktır.
Ancak kendine yakınlığın kendinden asla kopmadığın andır.
Kendine uzaklığın yaşamındır.
Ancak kendini bildiğin yerdir daima can damarın.
Sen sanıyor musun ki?
Kendinden çok uzağa düşsende ne geçmiş bütünler seni sana,
nede henüz varılmamış gelecek.
İkiside şimdide yok.
Kendini An'ı devranda bildiğin anda zamandır varlığın.
Kayıt Tarihi : 26.2.2013 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!