Ufuklarım dağları düz eyler
Yüreğim buzları köz eyler
Bir kelime ki, binlerce söz eyler
Kendine koşmak herhalde budur.
Kitaplarla kaçış olmuyor
Bir kanatla uçuş olmuyor
Bakar gözle seçiş olmuyor
Galiba bakarkörlük budur.
Yalnızlığı duymuyor, yaşıyorum
Kalabalıklardan olmadığıma şaşıyorum
Düşüncelerde tökezliyor, düşüyorum
Bu aklın sınırı değil de nedir?
(1995)
İhsan Kurt
Kayıt Tarihi : 24.2.2023 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!