bilmiyorum kaçıncı atacağım kağıt bu?
ama görmeni istedim hep görmeni istedim.
karşında 16 yaşında büyümüş diğer yaşıtlarına göre daha saçma bir hayat sürmekte olan kafasındaki seslere bir son vermek için kulaklığı çıkarmayan bir asosyal insan yaptın beni sevmezler mesela beni?, nedeni bilmiyorum sevselerdi eğer değer verirlerdi. hep yalnız oldum görmen için daha ne yapmalıyım anne?
Dertlerim beni yazar yaptı, yazıyorum ya işte görüyorsun kağıtları atmaya devam ediyorum çöplere bu kağıtlardaki yazılar senin eline gidiceğini biliyorum. senin elinde olmasa bile bunca yıl beni dışlanyan insanların elinde okuyorlar ya hani bu yazıları diyorlar ya hani içlerinden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta