Kendine iyi bak Şiiri - Tahsin Timurboğa

Durmadan akıp geçiyor acımız ,
Boğazımız kan kusmak istiyor her şeye .
Tek kelime uğruna gökyüzüne bıraktığımız umutların adıydı
Kimi aşk der kimisi sevgi der asıl marifet bu değil ki
Doğa çözümsüzlük uğruna yaşıyor sanki
Tabiat birşeyleri değiştirmez mi hiç ?
Mesela kapıyı söküp çiçekli pencereler taksın ,
Ola ki ruhumuz yorgunluğumuzu def edebilsin.
Mesela bulutların ardından sana gülümseyen bir "can"ın olsun
Ola ki masmavi olan düşlerimize papatyalar ekilsin..
Ki papatyalarda aşktan anlar "can"ım..
Mesela ağlayan kız çocuğun damlayan gözyaşlarına kokulu peçete uzatsın,
Ola ki sevgi dizginlerimiz elimizde kalabilsin...
Mesela elinde solgun tek kare fotoğrafıyla dolaşan bir adamın yüzündeki mutluluk hissi olsun,
Olsun ki kötü rüyaların biteceğini anlasın...
Mahşer içimizdeki savaştan bitap düşmüş düşünce kalabalıktan ibaret....
İşte sana anlatmak istediğim o kalabalıklar ardındaki o yağmurlu kızgın bulutun silüetiyim.....
İsterdim ki sana çokça verebilecek canım olsun,
İsterdim ki kaf dağı gibi sana mitolojik anlatım olayım , ki çocuklar senden masal istediklerinde beni doya doya anlatabilesin
Biliyorum ki Çocuklar hep inanırlar....
Biliyorum ki Çocuklar hep gerçek severler...
Çocuklar masumiyetin ne olduğunu bilirler
Sonunda bende şubatın en soğuk mevsimlerine denk geldim.
İçim çiçeği burnunda yanardağ küllerini andırıyor bir bilsen .
Bilsen dahi düşlerime girmekten çekinen bir yosun kalıntısı uzağında olduğunu dA biliyorum...
Bilmek yanardağı söndüremez,asıl acının kaynağı bilmek değil mi can?
Biliyorum evet bunu da biliyorum dediğini duymaz değilim,
Kısacası sen bildiğini sanıyorsun ,
Bilmek mutluluktur
Bilmek aşktır
Bilmek sevginin en ince ayrıntısıdır
Kısacası bilmek can.
Kısacası bilmek bulutun ağlayışını engellemektir
Bilmek ölümü karanlıkta bırakıp suyun sesini duymaktır
Bilmek tabiatın acıyı hakketmediğini öğrenmektir.....
Tüm bunlara rağmen öldüm mü?
Buna emin değilim sanırım hayatı daha az ciddiye almaya başladım.
Kendine iyi bak can.........