Kendine İyi Bak Şiiri - İbrahim Yamaç

gazeteleri konuşuyorsun
ajansları, muhabir sayıklamalarını
küpür kesiyorsun ilgi kuruyorsun
kahrediyorsun borsa sarpa sarsa
sübvansiyonlara seviniyorsun
kredileri, ihracatı, benzini
hükümeti, memuru konuşuyorsun

dünya diyorsun
ne kadar küçüldü
savaşlar sanki mahalle maçı
sanki odamda ölüyor çocuklar
katilleri kınayıp kahveni içiyorsun
bilmek kalbinde kaskatı kaymak
ve eski, çok eski bir anı ağlamak

havadisten haberdarsın reçete sende
afrika deniyor anlatıyorsun
amerika deniyor anlatıyorsun
memleket deniyor anlatıyorsun
güzel

sıra kendine geliyor
bir kitabın kapağından toz kalkar gibi
....
susuyorsun
dürbünün keskin ama aynan yok
bu kötü
bu çok kötü