yürürdü kocamandı gövdesi
dört ayakları üzerine ilkeldi
zaman geldi şekillendi
iki ayak iki kol belirdi
küçüldükçe beyni başladı işlemeye
başladı elleri şekillenmeye
değiştirirken dünyayı kendide değişti
doğal zenginlik arttıkça
başlar kendinden kopuş
kendine hükmediş
hiç bir hakkı olmayan köledir o
alınır satılır efendisinin tasarrufunda
tarih uyanır sular kabarır
bir isyan patlar spartaküs
dağlar ayağa kalkar
değişimin kaçınılmazlığında
toprağa bağlı yaşamda toprak kölesi
makineleşince oluverir sanayi kölesi
bir yanda her şeye hükmeden sermayesi
bir yanda bedenindeki enerjisi alınır satılır işçisi
utancın kalesiydi
birilerinin rahatı için
güdülürken
hiçliğin farkındalığında
kıyım kıyım kıyardı
kendinden ötelerini
acımak yoktu bu oyunda
savaş bu ateş hattı
gücü gücü yetene de
gider gelir
ihanetin sarnıcında
kendinde olanlara
pusar suskular
kan kusar namlular
yaşa başa bakmadan
vurulur nice canlar
bir ceylan su başında ağlar
uyanır kan uykular
kuytu köşede
çekilmiş yüreğin pimi
cesaret bir gün volkan olur patlar
kocaman gövdesi ve kafası
girince tarihin labirentine
küçüldü insan ihanetin çemberinde
çarpma beni benle sözünü safını iyi belle
Vedat Koparan 15.03.2005
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 15.5.2005 20:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!